اصطلاحات در TLP Terms and Definitions in TLP

یک روش فرآیند اتصال دهی است که در آن، یک فاز مایع در دمایی کمتراز نقطه ذوب فلز پایه در محل اتصال شکل می گیرد و سپس، عناصر موجود در این فاز مایع به درون فلز پایه نفوذ می کنند. پیامد این نفوذ، دمای ذوب ناحیه اتصال بالا و بالاتر می رود تا جایی که نقطه ذوب این ناحیه از دمای اتصال بیشتر می شود. به این ترتیب، فاز مایع در دمای اتصال منجمد شده و دو پاره اتصال شونده به یکدیگر پیوند می خورند.

نام دیگری برای فرآیند اتصال دهی فاز مایع گذرا TLP

 نام دیگری برای فرآیند اتصال دهی فاز مایع گذرا TLP

 نام دیگری برای فرآیند اتصال دهی فاز مایع گذرا TLP

معمولا برای تشکیل فاز مایع بین دوپاره اتصال شونده، یک لایه نازک از آلیاژی غیر از فلز پایه، در محل اتصال قرار داده می شود. یا دمای ذوب اولیه این آلیاژ پایین تر از دمای فرآیند است ویا اینکه با درهم آمیختن عناصر لایه واسط با فلز پایه، آلیاژ جدیدی تشکیل می شود که نقطه ذوب آن کمتر از آن دما است. به این ترتیب، هدف، که همان تشکیل فاز مایع است، برآورده می گردد.

نفوذ عناصر از لایه واسط به درون فلز پایه باعث می شود که نقطه ذوب نواحی مجاور لایه واسط پایین بیاید به گونه ای که در دمای اتصال قسمتی از فلز پایه هم ذوب می گردد. این ذوب شدن، که ذوب برگشتی نامیده می گردد، تغییر ناخواسته ساختار فلز پایه را به همراه دارد و معمولا مضر تلقی می شود.

خطی فرضی  در مقطع اتصال، که از میان لایه واسط (محل تشکیل فاز مایع) گذشته و دوپاره اتصال شونده را از همدیگر جدا می کند.

چنانچه زمان فرآیند کوتاه باشد و پیش از آنکه نفوذ عناصر لایه واسط به قدر کافی صورت بگیرد، اتصال سرد شود، نقطه ذوب مناطق همجوار خط مرکزی اتصال همچنان پایین تر از دمای اتصال می ماند و در نتیجه این ناحیه از منطقه اتصال، در هنگام سرد شدن و در دمایی کمتر از دمای اتصال منجمد می شود. وجود این ناحیه، که منطقه انجماد غیرهمدما نامیده می شود، افت خواص مکانیکی و خوردگی و همچنین پایین آمدن دمای کاری (دمای سرویس) مجموعه را درپی دارد و بنابراین نامطلوب است. در صورت تشکیل این منطقه، از بین بردن آن، ناگزیر باید در دماهایی پایین تر از دمای اتصال انجام شود (چون نقطه ذوب اتصال همچنان کمتر از دمای اتصال اولیه است) که این محدودیت، زمان همگن سازی را بسیار بالا برده و هزینه فرآیند بالا می رود. کوتاه سخن آنکه، از همان ابتدا باید با انتخاب دما و زمان اتصال مناسب، از تشکیل این منطقه جلوگیری کرد.

ناحیه ای از محل اتصال که در طی فرآیند، ابتدا به صورت مایع درآمده و سپس به کمک نفوذ، در همان دمای اتصال، منجمد شده است.

قسمتی از فلز پایه که عناصر لایه واسط به آن نفوذ کرده و خواص آن را تغییر داده اند ولی دمای ذوب آن همچنان بالاتر از دمای اتصال باقی مانده است (در طی فرآیند ذوب نشده است). وجود این ناحیه که متناظر با منطقه متاثر از حرارت (HAZ) در فرآیندهای جوشکاری ذوبی است، معمولا مضر تلقی می شود.

نوعی از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا که در آن  با اعمال یک گرادیان دمایی در اتصال، فصل مشترک اتصال از حالت صفحه ای به حالت غیر صفحه ای در می آید.

گونه ای از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا، که در آن، درز اتصال با ترکیبی از جزء دیرگداز و جزء زود-ذوب پر می شود. این تکنیک که برای درزهای بسیار باز (از 100 تا 500 میکرون) به کار برده می شود، باعث تسریع انجماد همدما می گردد.

گونه ای از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا، که در آن، لایه واسط شامل دو لایه نازک زود-ذوب در اطراف یک لایه ضخیم دیرگداز است. این تکنیک برای اتصال مواد سرامیکی به کار برده می شود.

گونه ای از اتصال فاز مایع گذرا که برای اتصال فلز به سرامیک به کار برده می شود. در این فرآیند، لایه واسط از دو جزء تشکیل شده است. یک جزء که زود-ذوب بوده و وظیفه تر کردن فلز را بر عهده دارد و جزء دیگر که شامل ماده ای فعال برای ترکیب با سرامیک و ایجاد اتصال با آن است.

عناصری همچون فسفر، بور، و ... که با توجه به نمودار تعادلی، به ترکیب لایه واسط اضافه می شوند تا نقطه ذوب آن را پایین بیاورند.

نسبت غلظت تعادلی عنصر حل شونده در فاز جامد به غلظت تعادلی آن در فاز مایع در یک دمای مشخص. محاسبات نشان داده اند که هر چه این نسبت به عدد یک نزدیک تر باشد، زمان لازم برای تکمیل فرآیند انجماد همدما کمتر می شود.